De nieuwe man
Voor me in de rij aan de bankautomaat stond een man. Hij droeg dé casual chique look. Deze outfit is één van de eersten, die een grote verandering in de mannenmode teweegbracht. Eeuwenlang was het kostuum, algemeen genomen, de basis chique outfit voor een man. Uiteraard zijn er verschillen tussen kostuums van 1740, 1890, 1990, nu en alles daar tussenin en vooraf. Maar de verschillen zijn, of waren, minimaal. Dit maakte dat kleding ontwerpen voor mannen zo fijn, omdat het over de kunst en kunde van subtiele details gaat. De lengte van de jas, de breedte van de broekspijpen en de tactiliteit van de stof.
Om even de vergelijking met vrouwen mode te maken: daar is het speelveld veel groter. In onze maatschappij wordt het toegestaan dat vrouwen kleuren, prints, brede rokken, broeken en nauw aansluitende kleding dragen. Dus in de variaties bij damesmode zit een visueel duidelijker- en groter niveau. Wat ik als ontwerper van subtiele kleding minder boeiend vind. Een vrouw draagt een mooie rode jurk. Een man draagt een goed zittend, bij zijn lichaam passend, kostuum. Bij de vrouw gaat de aandacht minder naar hoe het haar laat zien en zijn. Bij de man en zijn kostuum is dit meer aan de orde. Maar bij een vrouw kan ik mijn liefde voor kleuren en stoffen meer tot uiting laten komen.
Dus de man voor me droeg de look die hét basis mannenkostuum van de troon stootte. Hoe zag hij er dan uit? Jeans, sneakers (sportschoenen in leder) en een kostuumvest (sportief gesneden). Eigenlijk nog steeds een look die hetzelfde met een mannen lichaam doet als een kostuum: op de juiste manier zijn waarde benadrukken. Accent op de schouders, subtiel in de taille en focus op de totale lengte. Bij een vrouw zie je veel meer van haar lichaam dan van een man met kleding aan. Het is net daar waar elegantie en charme zit. Alles zomaar ineens laten zien geeft me weinig kans om iets te verbeelden. Die outfit maakte die man elegant en trok mijn aandacht. Een look zoals veel mannen deze dragen. En dat is net het frappante aan deze look. Meer dan honderden jaren is hét kostuum blijven staan in de veranderende wereld. In 1830 bestond België net, maar het kostuum allang. Maak even snel de film van alle uitvindingen, veranderingen, lastigheden, verworvenheden en nieuwe gewoontes die er zijn gekomen door alle jaren heen. En daarin is hét kostuum blijven staan.
Duurzame mode is mode die jou kan laten zien en zijn. Even in het engels. Dan volg je me beter. Sustainable fashion is fashion that makes it able to sustain. Kleding die jou laat zien en zijn, door de verandering van de tijd en context. Daarom focus ik op dingen die in de mode blijven. En valt het me sterk op als er ineens toch niets verandert. Mode voor vrouwen wordt al lang door winstbejag en blijven-veranderen-om-de-onzekerheid-maar-niet-te-moeten-zien gedomineerd. Rond 1750 heeft een grote industriële textiel revolutie de, vooral damesmode, totaal veranderd. De handgemaakte arbeidsintensieve stoffen werden ineens met machines snel gemaakt, dus die stoffen moesten ook even snel verkocht worden.
De nummer één van vrouwelijke onzekerheid is hun lichaamsbeeld. Dus verander de mode en maak hen elke keer wijs dat ze door het volgen van de mode er modern, jong en mooi uit zien. We weten allemaal dat dit een belachelijke redenering is, maar we zijn allemaal emotionele wezens die af en toe denken. We denken andersom te zijn maar ons lichaam is veel sneller dan ons hoofd. Een gevoel is dat wat we als eerste voelen in ons lichaam, dus kopen we kleding omdat het ons goed doet voelen. Daarna snel weer nieuwe kleding, omdat die ons opnieuw dat gevoel geeft.
Door die man voor me zag ik ineens dat de mode-industrie iets heeft gevonden wat dé man heeft doen veranderen of dat er een onzekerheid is bij mannen die er vroeger niet was. Elke man droeg, zeker op zondag, een kostuum. Dit was gewoon een feit. In klassieke bedrijven en op een bruiloft dragen de mannen nog een kostuum. Het gaat me niet om de concrete verandering; het gaat me om het feit dat dit veranderd is. Moet alles dan blijven zoals het is? De wereld verander sowieso, dat is haar natuur. Maar ik vraag me af waarom deze verandering er juist nu is.
Ik trek me niets aan van wat anderen van mij vinden, is een eigen innerlijk gevecht en je verliest hierdoor de capaciteit om te verbinden met anderen. Ik laat me volledig bepalen door wat anderen van me denken (ik volg de mode), dan verlies je jezelf en de capaciteit om je kwetsbaar op te stellen.
De waarheid ligt in het midden. Voor mij doet de mening van sommigen ertoe en anderen hun idee mag er zijn omdat ieder zijn idee belangrijk is in deze wereld, maar niet in mijn leven. Wat bepaalt, voor mij, waar je zit: je kennen en kunnen om jezelf te laten zijn en zien in deze veranderende wereld. Nu weet ik waarom ik zijn antwoord leuk vond: ja, ik draag wel graag een kostuum.
Suitably yours,
Annelies